Ένας ηθοποιός και δύο ταινίες του με άρωμα Ινδίας

Ινδία, μια χώρα γεμάτη χρώματα και μυστήριο. Ένα μέρος γεμάτο αντιθέσεις. Εκεί που το χρώμα της ελπίδας συναντάει το γκρίζο της επιβίωσης. Η πραγματικότητα της Ινδίας είναι σκληρή -φτώχεια, αναλφαβητισμός, άστεγοι και ορφανά παιδιά- κατακλύζουν τις μεγαλουπόλεις. Εικόνες και συνθήκες που σοκάρουν τον Δυτικό κόσμο. Αυτό το κοινωνικό αδιέξοδο της χώρας αποδίδουν ρεαλιστικά οι δύο σημερινές ταινίες, που «πλημμυρίζουν» συγκίνηση τον θεατή, κάθε λεπτό της προβολής τους. Ιδίως όταν το σενάριο σχετίζεται με τις αντιξοότητες που βρίσκονται αντιμέτωπα αβοήθητα παιδιά, είναι σχεδόν αδύνατο να σε αφήσουν συναισθηματικά αμέτοχο

Τα ονόματα των ταινιών: Slumdog Millionaire και Lion. Το Slumdog Millionaire είναι ένα φιλμ του 2008 σε σκηνοθεσία του Ντάνι Μπολ και της Λάβλιν Ταντάν, ενώ το Lion είναι ένα φιλμ του 2016 με σκηνοθέτη τον Γκάρθ Ντέιβς και στηρίζεται σε αληθινή ιστορία. Πρωταγωνιστής και των δύο ταινιών είναι ο Ντεβ Πάτελ.

Το Slumdog Millionaire το είδα πρώτη φορά όταν ήμουν παιδί. Θυμάμαι πως είχα σοκαριστεί τόσο με τις αδικίες όσο και με τις συνθήκες διαβίωσης του λαού. Αγόρια και κορίτσια συνομήλικα -με μένα τότε- ζούσαν μόνα τους στους δρόμους, εκτεθειμένα σε αμέτρητα κακόβουλα άτομα. Έκτοτε την είδα ξανά ως έφηβη και ύστερα ως ενήλικη, πάντα με την ίδια αγωνία. Είναι σαν το περιθώριο των δρόμων της Βομβάης να συναντάει την έβδομη τέχνη.

Η πλοκή έχει να κάνει με ένα 18χρονο αγόρι, τον Τζαμαλ Μαλίκ. Ο Τζαμαλ μεγάλωσε ορφανός στις άθλιες φτωχογειτονιές της Βομβάης. Όταν αποφασίζει να πάρει μέρος στο Ποιος Θέλει να Γίνει Εκατομμυριούχος, με σκοπό να βρει την αγαπημένη του, συμβαίνει κάτι αναπάντεχο. Απαντά σωστά σε κάθε ερώτηση. Αυτό ξεπέρασε τις προσδοκίες του κοινού, αλλά συγχρόνως προκάλεσε αμφισβήτηση στον παρουσιαστή και στην αστυνομία. Η αλήθεια είναι πως το νεαρό αγόρι απαντάει στις ερωτήσεις ανατρέχοντας στο παρελθόν του, στα βιώματα του. Μια μόνο ερώτηση τον χωρίζει από το να αλλάξει ολοκληρωτικά η ζωή του, από το να κερδίσει 20 εκατομμύρια ρούπιες. Τότε τον συλλαμβάνει η αστυνομία, με σκοπό να τους αποδείξει πως γνωρίζει τις απαντήσεις όλων αυτών των δύσκολων ερωτήσεων. Πώς γίνεται ένας αμόρφωτος νεαρός να ξέρει τόσα πολλά; Τι θα απογίνει ο Τζαμαλ; Θα καταφέρει τον στόχο που τον ώθησε να λάβει μέρος στην εκπομπή; Ήρθε η ώρα να βρεις τις απαντήσεις βλέποντας το.

Σχετικά με το Lion είναι σχεδόν ακατόρθωτη η αποφυγή συναισθηματικής φόρτισης του θεατή. Θλίψη, αγανάκτηση και τελικά ανακούφιση προκαλούν χρονολογικά τα γεγονότα της ιστορίας. Οι ηθοποιοί με τις ερμηνείες τους δίνουν στους χαρακτήρες την πειστικότητα που απαιτεί το σενάριο.

Στην Ινδία του 1986 ο πεντάχρονος Σαρού χάνεται χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι του. Καταλήγει στη χαοτική Καλκούτα και γίνεται ένα από τα ημι-άγρια παιδιά του δρόμου. Όπως είναι αναμενόμενο προκειμένου να επιβιώσει στους δρόμους χάνει την παιδικότητα του. Μετά από αμέτρητες δυσκολίες καταλήγει σε ένα ορφανοτροφείο και ύστερα σε μια οικογένεια από την Αυστραλία που τον υιοθετεί. Η σκηνή που μου έμεινε περισσότερο «χαραγμένη» στο μυαλό, είναι αυτή που οι θετοί γονείς του μικρού περιμένουν με αγωνία και ενθουσιασμό την άφιξη του στο αεροδρόμιο. Μόλις τον βλέπουν, τον αγκαλιάζουν σφιχτά και του δίνουν δώρο ένα αρκουδάκι. Εκείνη την στιγμή είναι λες και του δίνουν ξανά την ευκαιρία να γίνει παιδί και να είναι ξέγνοιαστος. Περνάν όμως τα χρόνια και ο Σαρού έχει έντονη επιθυμία να αναζητήσει τις ρίζες του. Δεν θυμάται τίποτα όμως από το παρελθόν του, την καταγωγή του και την βιολογική του μητέρα. Θα καταφέρει να βρει άκρη; Σίγουρα αξίζει να δώσεις μια ευκαιρία και σε αυτή την ταινία.

Το Slumdog Millionaire και το Lion, λοιπόν, είναι δύο αντιπροσωπευτικές κινηματογραφικές ιστορίες όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης στην Ινδία. Δυστυχώς, προβάλλουν με ιδιαίτερο ρεαλισμό την σκληρότητα των καταστάσεων εκεί. Οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Αθώα παιδιά σε συνθήκες εξαθλίωσης. Μέσα στο σκοτάδι των καιρών ο Τζαμαλ και ο Σαρού έρχονται να μας θυμίσουν να εκτιμάμε όσα θεωρούμε δεδομένα.